Szukając ukojenia
John wyciągnął rękę, mając nadzieję na pocieszenie, ale odsunęłam się, nie mogąc znieść jego dotyku. Czterdzieści lat zaufania legło w gruzach w jednej chwili. “Nie dotykaj mnie – powiedziałam cicho, łamiącym się głosem. Mężczyzna, którego wydawało mi się, że znam, skrywał ogromny sekret, a teraz wszystko w naszym wspólnym życiu wydawało się kłamstwem. Potrzebowałam przestrzeni do kontemplacji.
Szukając ukojenia
Spacer przez wspomnienia
Podczas spaceru zastanawiałem się nad naszym małżeństwem, naszym wspólnym życiem i fundamentem ustanowionym na tym, co uważałem za wzajemne zaufanie. Teraz wszystko wydawało się kłamstwem. Każdy krok przywoływał wspomnienia skażone nieufnością i zdradą. Czy kiedykolwiek uda nam się odbudować to nadszarpnięte zaufanie? Droga przed nami była niepewna, labirynt emocji i pytań bez odpowiedzi. Co było prawdą, a co zręcznie wykonaną fasadą?
Spacer przez wspomnienia
